سوال :آیا  یا علی  و  یا حسین  گفتن هنگام انجام کارها و به طور کلی توسّل به اولیای الهی و درخواست حاجت از آنان , مصداق خواندن غیر خدا نیست که به صراحت در قرآن کریم نهی شده است:  فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً ؟
پاسخ :مقصود از دعا و خواندن در آیه شریفه  أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً   جن )27(, آیه 81. هر نوع خواندن غیر خدا نیست  بلکه آن خواندنی است که عبادت و پرستش غیرخدا و مصداق شرک در عبادت است.
    در قرآن مواردی هست که از عبادت و پرستش به  دعا و خواندن  تعبیر شده است  از جمله:  ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِینَ   غافر )04(, آیه 06.  بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را, کسانی که از عبادت من کبر می ورزند, به زودی و با خواری وارد دوزخ می گردند .
    مقصود از خواندن در آیه  فَلا تَدْعُوا , به قرینه  أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ  خواندن به نحو عبادت است که اعتقاد به الوهیت یا ربوبیت, یکی از ارکان آن است.
    شاهد دیگر, کلمه  مع اللَّه  است که نشان می دهد مقصود از خواندن در آیه شریفه, خواندنی است که در آن کسی هم رتبه, هم شأن و شریک خداوند قرار داده شده است  نه هر گونه خواندن و درخواست کمک از کسی.
    ذکر  یا علی  و  یا حسین  و بردن نام اولیای الهی, کمک خواستن از آبرومندان درگاه الهی - به عنوان واسطه های فیض او - است  از این رو به یکی از انواع توسّل برمی گردد و روشن شد که این نوع توسّل, صحیح است و شرک در ربوبیت یا عبادت نیست.