سوال :اندیشه  ثنویت , چگونه پدید آمده است؟
پاسخ :بشر و مخصوصاً نژاد آریا, از دیر باز پدیده های جهان را به دو قطب ) خوب ها -  بدها ها( تقسیم می کرده است. نور, باران, خورشید, زمین و بسیاری از چیزهای دیگر را در قطب خیرها و خوبها بشمار می آورده است  و تاریکی, خشکسالی, سیل, زلزله, بیماری, درندگی و گزندگی را در صف بدها و شرور جای می داده است. البته در این دسته بندی, بشر, خودش را مقیاس و محور تشخیص قرار می داده است  یعنی هر چه را که برای خویش سودمند می یافته,  خوب  می دانسته و هر چه را که برای خویش زیانمند می دیده,  بد  می نامیده است.
برای انسانهای پیشین این اندیشه پیدا شده است که آیا بدها و شرها را همان کسی می آفریند که خوبها و خیرها را پدید آورده است؟ یا آنکه خوبها را یک مبدأ ایجاد می کند و شرها را مبدأی دیگر؟ آیا خالق نیک و بد یکی است, یا جهان دو مبدأ و دو آفریننده دارد؟
گروهی چنین حساب کردند که آفریننده, خودش یا خوب است و نیکخواه, و یا بد است و بدخواه. اگر خوب باشد بدها را نمی آفریند, و اگر بد باشد خوبها و خیرها را ایجاد نمی کند. از این استدلال, چنین نتیجه  گرفتند که جهان دو مبدأ و دو آفریدگار دارد )ثنویّت(.
مجموعه آثار شهید مطهری ج1   عدل الهی, شهید مطهری